Deze stage ging niet over "Groenten", maar over een prentenboek, namelijk "Gewoon Fien."
Het gaat over een meisje dat Fien heet, ze wou dat ze bijzonder was, dat ze zou opvallen. Fien hoort dat de koningin bij haar op school op bezoek komt en ze knutselt gauw een mooie hoed in elkaar. Wanneer de koningin op bezoek komt in de school van Fien, vind ze de hoed van Fien prachtig! Uiteindelijk besluit Fien haar hoed cadeau te geven aan de koningin en vind zichzelf eigenlijk best wel fijn, om 'gewoon' Fien te zijn.
In het begin dacht iedereen: een volledige week lesgeven rond één boek... Moeilijk! Maar eenmaal je het boek dieper uitpluisde, hoe meer verwerkingsmogelijkheden je te zien en bedenken kreeg! Je kan werken rond hoeden, want Fien maakt namelijk zelf haar eigen hoed. Je kan werken rond spiegels, want Fien bekeek zich vaak in de spiegel in het boek, omdat ze zichzelf zo gewoon vond, en met haar hoed keek ze graag in de spiegel, want dan was ze specialer! Je kan werken rond anders zijn, want niet iedereen is anders, en speciaal en uniek op zijn / haar eigen manier, we moeten blij zijn dat we niet gelijk zijn, dat zou nogal een saaie boel worden! Je kan het hebben over de verschillende kamers in het huis, want Fien maakt haar hoed op de zolder, en je kan natuurlijk werken rond koningen, koninginnen en het koningshuis in het algemeen.
Zoals je dus kan lezen zijn er héél wat dingen te doen rond een bepaald boek, en is de week toch goed gevuld!
Donderdag 23 april. Terug vroeg in de morgen het klasje binnen. Gelukkig stond de klas al klaar van woensdagmiddag! Vragen spoken door je hoofd. Staat alles op de juiste plaats? Ben ik nog iets vergeten? Staat alles al klaar op voorhand? Hoe dichter de klok kwam tot 8.25u, hoe meer spanning en kriebels ik voelde in mijn buik. De school liep stillaan vol, en er kwam meer en meer leven in de gangen. De bel ging, en ik was zo zenuwachtig! Ik haalde mijn overenthousiaste kleuters naar binnen, maar eenmaal ik in de onthaalkring zat, was mijn zenuwachtigheid van tien minuten ervoor meteen verdwenen! Ik was opeens zò rustig, het gaf me echt een goed gevoel. De rest van de dag liep behoorlijk vlot. Vrijdag het eerste knutselmoment. Het dagthema was 'Hoedje op!' dus ging het die dag uiteraard over hoeden. De kleuters mochten hun eigen hoed maken! Ik had voor de jongens een stoer piratensjabloon mee, en voor de meisjes een lief feeënsjabloon! Deze mochten ze tekenen op een groot wit blad, uitknippen, verven en versieren naar hun eigen zin! Eenmaal dit gedroogd was, mochten de jongens een typisch piratensjabloon stempelen op hun geverfde tekening, en de meisjes verschillende sterrensjablonen. Natuurlijk ook van crepe-papier allemaal blauwe slingertjes om aan de top van hun hoed te bevestigen. Eenmaal dit terug gedroogd was, niette ik de hoeden samen, een elasiek eraan bevestigen, en klaar! De kleuters vonden het super om te maken!
De dagen gingen voorbij, maandag gingen we het wat uitgebreiden hebben over het koningen en koninginnen, daarvoor had ik thuis een reuzegroot kasteel gemaakt als ingang van de poppenhoek. De kleuters waren dolenthousiast! Dinsdag was het terug tijd voor een nieuw knutselmoment, en deze keer had ik een grote kroon mee uit karton voor elke kleuter, waar telkens een rechthoek in podlood op was getekend. Ik vertelde aan de kleuters dat ze de kroon mochten versieren met verf naar hun eigen zin, MAAR dat ze niet mochten versieren in de getekende rechthoek. Waarom? Daar kwam namelijk een verassing! Maar die was niet voor die dag, dus de kleuters bleven nog even in spanning, en vroegen zich af wat daar nu toch zou komen. Woensdag, de allerlaatste halve dag! Alle kronen waren droog en ik vertelde aan de kleuters dat hun verassing er nog op moest komen! Maar de kleuters moesten zelf de verassing raden. Ik vroeg hen waarin je jezelf kan zien. Meteen kwam het antwoord: ' in een spiegel!' Inderdaad, het was juist! Ik haalde een onbreekbare spiegel tevoorschijn, in de grootte van die rechthoek, en kleefde die erop met op voorhand bevestigde kleefband. De kleuters waren zeer blij dat ze een eigen spiegelkroon hadden! Iedere kleuter kleefde zijn / haar eigen spiegel op zijn / haar eigen kroon, en ziezo, de dag zat er alweer op. De jassen werden aangedaan, de boekentasjes gemaakt, en er werd afscheid genomen. Ik kreeg van iedere kleuter een dikke knuffel, en van sommigen zelfs een dikke zoen! Aangedaan, maar toch zeer tevreden van de succesvolle stageweek, keerde ik met een goed gevoel terug naar huis. Ik ga ze missen!
Enkele foto's:
Mijn collage over hoeden:
Het kasteel:
De versierde onthaalhoek:
Een spiegelkroon en een zelfgemaakte piratenhoed:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten